ในวันว่างวันหนึ่ง สิงโตตัวเมียตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นบนถนน เธอกำลังร้องไห้ นักท่องเที่ยวต่างรีบวิ่งไปเก็บภาพช่วงเวลานั้น แต่เจ้าสิงโตผู้ล่าไม่สนใจพวกเขา จึงจงใจมุ่งหน้าไปหาชายคนหนึ่ง ขณะที่เธอกำลังเดินเข้ามาใกล้ ชาวบ้านก็เริ่มอุทานเป็นภาษาอังกฤษแบบตะกุกตะกักว่า "ไม่ ไม่!" โดยไม่ได้อธิบายเหตุผล ชายคนนั้นตกตะลึงกับพฤติกรรมแปลกๆ ของสิงโตตัวเมีย จึงอดไม่ได้ที่จะเดินตามเธอเข้าไปในพุ่มไม้ ไม่นานนัก เสียงร้องของเขาก็ดังขึ้น...
เสน่ห์ของช่วงเวลานั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว แสงวาบจากกล้องส่องทางไกลส่องไปทั่วทุกหนทุกแห่ง มีคนกระซิบ ขณะที่คนอื่นๆ กอดเพื่อนแน่นขึ้น พยายามมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิงโตตัวเมียไม่ละสายตาจากนักท่องเที่ยวคนนั้นเลย ท่ามกลางเสียงอึกทึกและความวุ่นวาย ชายคนนั้นก็เดินตามเธอเข้าไปในพุ่มไม้อย่างมั่นใจ ทันใดนั้น เสียงร้องของเขาก็ดังก้องไปทั่ว ทำให้ฉันหนาวสั่นและรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว นักท่องเที่ยวบางคนรีบวิ่งขึ้นรถบัสด้วยความตื่นตระหนก กรีดร้องราวกับจะสติแตก: "ช่วยด้วย!" - "เราต้องทำอะไรสักอย่าง!" ขณะที่คนอื่นๆ กำลังถกเถียงกันว่าจะรอหรือจะตามไป ฉันตัดสินใจเดินไปยังจุดที่ชายคนนั้นหายเข้าไปในป่า แล้วฉันก็ชะงักไป อาจเป็นเสียงร้องขอความช่วยเหลือ หรือเป็นแค่เสียงสะท้อน...
